●♛●ΕΔΩ ΣΕ ΘΈΛΩ ΚΑΡΔΙΆ ΜΟΥ - Μαρίνα Ιωακείμ Πορακος - Πνευματικά δικαιώματα τις ψυχής μου

Μαρινα Ιωακειμ Πορακος

Ένα Ταξίδι στο πρώτο φτερούγισμα τις ζωής... Μια στιγμή.. στα λιμάνια τον ψυχών..... Το γλυκό
αίσθημα μιας αγκαλιάς.. Η γαλήνη στα όμορφα λόγια.. Και το ταξίδι ξεκινάει... μια νέα μέρα... μια ακόμα στιγμή.. που περπατάμε αντάμα με Διδασκάλους ... ηθοποιούς...παλιάτσους τον λέξεων.. Θεόσταλτους...και μη!! Κανένας δεν είναι κοντά όταν η πόρτα τις καρδίας μας κλίνη...εκτός αυτή η φωνή.. που λέγεται συνείδηση...Αλήθεια πόσο μεγάλη κραυγή βγαίνει.. κίαςμην την ακούνε άλλη εκτός από εμάς.. μια κραυγή.. εσωτερική αγανάκτησης η χαράς Εκεί ξεκινά η αληθινή ιστορία μας.. Ένα βιβλίο που ξεφυλλίζουμε.. αργά με βοηθό μας τις στιγμές που γέμισαν και θα γεμίζουν την κάθε σελίδα του.. Μεγάλο το βιβλίο.. πολλές η σελίδες .. πολλές είναι γραμμένες πολλές σε αναμονή και πολλές άδειες... Σε αυτές τις προσωπικές στιγμές.. δεν χωράνε λόγια αλλά πράξις.. δεν χωράνε θεατρινισμοί!! Εκεί σε θέλω καρδιά μου!!!.. εκεί να δεις δάση γεμάτα από σπαρμένα λουλούδια κάθε λογής... ακόμα και αγκάθια.. Ξέχασες να αναφέρεις πως έχει πόλους σπόρους... νεκρούς μεν αλλά όταν φυτρώσουν είναι μεν ζωντανή αλλά με πολλά αγκάθια και τρυπάνε.. Ανάμεσα σε χρώματα και αρώματα.. ανατολής και δύσης.. αρώματα που χαρίζεις εδώ και εκεί.. με μεγάλη και ίδια ευκολία ... Περπατήσαμε ανάμεσα σε πολλά μονοπάτια... πατώντας πάνω σε γρασίδι.. Τι όμορφο το συναίσθημα !!! Πολλά τα μονοπάτια.. βρεθήκαμε σε ερήμους .. με καυτή άμμο...σε όασης.. για λίγη ξεκούραση.. Ο δρόμος όμως...δεν σταματά.. πρέπει να συνεχίζουμε να περπατάμε.. Πολλές η σελίδες βλέπεις τις ζωής.. πολλά τα βήματα που πρέπει να κάνουμε.. Όσο έχουμε δύναμης φυσικά.... Το ένιωσα ..και εγώ Λυγάμε.. μα πάντα πρέπει να συνεχίζουμε έστω και σέρνοντας κυλώντας πάνω στην Γη.. ανάμεσα σε γλιστερούς δρόμους με θαλασσινά ρυάκια των  ματιών μας.. εκεί κολυμπάμε...και περνάμε ωκεανούς.. με όμορφα ψάρια πολύχρωμα..αλλά και καρχαρίες... Εκεί να δεις καρδιά μου.. εκεί να νιώσεις!! .. εκεί είναι ο βυθός.. όμορφος αλλά βάθης.. εκεί είναι η επιφάνεια ήρεμη αλλά και φουρτουνιασμένη... .. και συνεχίζουμε δεν μπορούμε να μείνουμε δεν θέλουμε να σταματήσουμε.. πιανόμαστε από τα όνειρα.. και νέους ουρανούς ..πετάμε ψιλά.. σε σύννεφα... εκεί όπου η αναπνοή μας γίνετε ελαφρότερη το σώμα μας ανάλαφρο..... Αρχινά ένα νέο ταξίδι.. στην πορεία τις ζωής μας.. κοιτάμε χαμηλά όλα αυτά που μας πόνεσαν, όλα αυτά που μας έκαναν να δακρύζουμε από χαρά... Έχουμε την δυνατότητα να βρεθούμε κοντά σε λιβάδια σπόρους... και λουλούδια...χρυσόψαρα και καρχαρίες Αρώματα...και χρώματα ανθρώπους που μπορούμε να τους κοιτάμε διαφορετικά... Φαίνονται η ψυχές τους τα αληθινά συναισθήματα τους.. έχουμε την δυνατότητα μετά από τόσα μονοπάτια βυθούς αστέρια .. να διαβάζουμε τον άλλον με μια ματιά... με μια του λέξη... ξέρουμε πότε μιλάει αυτός η κάποιος άλλος ... η καλύτερα μίλια με την φωνή κάποιου αλλού... Και εντυπωσιάζει το πλήθος... για μια χούφτα μπράβο!! Εκεί σε θέλω καρδιά μου εκεί να σε ακούσω να σε δω.. εκεί στα δύσκολα... όταν τα λόγια δεν βοηθάνε... εκεί που το νοερό χέρι δεν έχει δύναμη.. εκεί σε θέλω καρδιά μου... Να ξεσκέπαστης.. και να φανερώσεις.... Έτσι θα σας μιλώ από τώρα και στο εξής.. με το βιβλίο τις ζωής μας.. με όσες σελίδες κιάν έχει.. με όσες σελίδες μπορώ να καλύψω...Με τις σελίδες που θα κολλήσω για να το κάνω πιο μεγάλο... με χρώματα... όλον τον λογιών.. το καθένα έχει τον λόγο και τον σκοπό του .Έτσι δεν είναι;;; Έτσι απλά .. Είμαι η Μαρίνα και είμαι μια ψυχή ανάμεσα σε εσάς...που παλεύω να μην ξεσπάσω στα ανάλογος συναισθήματα.. όταν βλέπω τα ψεύτικα.. όταν βλέπω τα αληθινά .. όταν βλέπω.. και νιώθω την κάθε ψυχή που αντάμα συνεχίζουμε στην πορεία τις ζωής Συνήθως μιλάω με μελωδίες.. να και τώρα θα μοιραστώ αυτό που άκουγα και με συνόδευε στο χορό τον συναισθημάτων μου στο πληκτρολόγιο Ως στο επόμενο ταξίδι μας .. στο επανιδείν Με αγάπη ΜαρίναΠνευματικά δικαιώματα τις ψυχής μου